دفینۀ باستانی که موقع شخم زدن مزرعه با تراکتور کشف شد (+عکس)
تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۴۶۶۹۷
کشاورزی اهل بلغارستان که مشغول شخم زدن مزرعه خود با تراکتور بود، ناگهان به سنگ بزرگی برخورد کرد؛ وقتی او برای بررسی موضوع توقف کرد، با تعدادی استخوان انسان مواجه شد.
به گزارش فرادید، کالین چاکاروف، باستانشناس موزه تاریخ منطقهای وِلیکو تارنوُوُ، گفته است این کشاورز در نُوا واربوفکا کشف این بقایای انسانی را به پلیس گزارش داد و آنها یک باستانشناس را برای تحقیق با خود آوردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گروهی در حال جابجا کردن تختهسنگی از بالای مقبره ۱۷۰۰ساله رومی هستند
در حفاریهای میدانی، دومین مقبره سنگی هم کشف شد. چاکاروف میگوید قبرهای عظیم با آجر، سنگ و ملات ساخته شده و سپس با تختهسنگهای آهکی بزرگ پوشانده شده بودند.
دو مقبره روم باستان که در نوا واربوفکا کشف شد
چاکاروف میگوید باستانشناسان داخل گور کوچکتر، استخوانهای یک کودک نوپا، چند گوشواره طلا، یک گردنبند، چند سکه و یک مدال بسیار کمیاب با تصویری از امپراتور روم یافتند.
باستانشناسان بقایای مرد و زنی را در این گور بزرگتر به طول ۱۰ فوت کشف کردند که بین ۴۵ تا ۶۰ سالگی مرده بودند. این جفت با سکهها، گوشوارههای طلا، بطریهای شیشهای، یک چراغ و یک گردنبند به خاک سپرده شدند. این گورها به احتمال زیاد متعلق به یک خانواده است. ابتدا کودکی مرده و بعداً پدر و مادرش در همان مکان اما در گور دیگری دفن شدند.
موزه تاریخ منطقهای وِلیکو تارنُوُ گفته است مقبرههای روم باستان حدود ۱۷۰۰ سال قدمت دارند و مربوط به سالهای ۲۰۰ تا ۲۵۰ پس از میلاد هستند.
برخی از آثار کشفشده در گورهای ۱۷۰۰ساله
بر اساس مقبرهها و گنجینههای موجود در داخل آنها، احتمالاً افراد مدفون در آنها صاحبان زمینهای ثروتمند یا شهروندان بلندمرتبه بودند.
محوطۀ نُوا واربوفکا در ماه دسامبر کاوش شد. باستانشناسان هنوز DNA اسکلتها را تجزیه و تحلیل نکردهاند، اما امیدوارند به زودی این کار انجام شود.
نُوا وربوفکا در حدود ۱۳۰ مایلی شمال شرقی صوفیه پایتخت بلغارستان قرار دارد.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: کشاورز باستان شناسان کشف شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۴۶۶۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رازگشایی از نمادهای ۲۷۰۰ ساله ایران باستان
دکتر مارتین ورتینگتون، آشورشناس سرشناس، موفق شده تا یکی از قدیمیترین معماهای باستانشناسی را حل کند. او توانسته تا نمادهای باستانی روی معبد ۲۷۰۰ سالهای را رمزگشایی کند که حدود یک قرن، کارشناسان را گیج کرده بود.
به گزارش خبرآنلاین، این نمادهای باستانی و اسرارآمیز روی چندین معبد در مکانهای مختلفی از شهر باستانی دور- شاروکین که در خُرسآباد کنونی عراق واقعشدهاند، به چشم میخورد. این شهر در آن زمان و بین سالهای ۷۲۱ تا ۷۰۴ قبل از میلاد مسیح تحت حکومت «سارگون دوم» پادشاه آشور اداره میشد.
تعبیر پنج نماد شهر باستانیتوالی پنج نماد (شیر، عقاب، گاو نر، درخت انجیر و گاوآهن) اولین بار از طریق نقاشیهای منتشرشده توسط حفارهای فرانسوی در اواخر قرن نوزدهم، به دنیای مدرن معرفی شد و از آن زمان تا امروز، ایدههای مختلفی در مورد معنی این نمادها به گوش میرسد.
خیلی از افراد، این نمادها را با هیروگلیفهای مصری مقایسه و آن را بازتابی از قدرت امپراتوری تفسیر میکردند؛ برخی نیز معتقد بودند که این نمادها، نشاندهنده نام پادشاه است.
حالا دکتر مارتین ورتینگتون از دانشکده زبانها، ادبیات و مطالعات فرهنگی ترینیتی با انتشار مقالهای به رمزگشایی این نمادها پرداخته است. استدلال او این است که کلمات آشوری برای پنج نماد (شیر، عقاب، گاو نر، درخت انجیر و گاوآهن) به ترتیب از راست به چپ، به نحوی هستند که شکل آشوری نام "سارگون" (šargīnu) را بیان میکنند.
در برخی از اماکن یافتشده در همان سایت باستانشناسی، تنها از سه نماد (شیر، درخت، گاوآهن) استفادهشده که طبق استدلال دکتر ورتینگتون، دوباره نام "سارگون" را با پیروی از همان اصول یادآور میشود.
دکتر ورتینگتون در این رابطه گفته: «مطالعه زبانها و فرهنگهای باستانی، پازلهایی را با شکلها و اندازههای مختلف در ذهن ایجاد میکند؛ اما در میانرودان باستان کمتر پیش میآید که با نمادهای اسرارآمیزی روی دیوار معبد روبهرو شوید.»
نمادهای یادآور صور فلکیبه گفته دکتر ورتینگتون، هر یک از پنج نماد را میتوان بهعنوان یک صورت فلکی نیز در نظر گرفت. بدین ترتیب که شیر نشانه صورت فلکی شیر (اسد) و عقاب یادآور صورت فلکی عقاب است.
از آنجاییکه منشأ صورتهای فلکی عمدتاً در خود بینالنهرین بوده، شباهتهای زیادی در این رابطه مشاهده میشود. درخت انجیر نشانی از صورت فلکی «فَک» است که امروزه وجود ندارد.
طبق گفته دکتر ورتینگتون: «هدف از استفاده از این پنج نماد، ثبت کردن نام سارگون در آسمانها برای همیشه بود؛ نوعی راهکار هوشمندانه برای جاودان کردن نام پادشاه که البته ایده جاودان کردن نام افراد، تنها منحصر به آشور باستان نیست.»
قومهای بابل، آشور و سومر و چند قوم دیگر در بینالنهرین باستان (عراق امروزی) و مناطق مجاور آن زندگی میکردند و امروزه با بهرهگیری از نوشتههای خط میخی که در آن مناطق بهوفور یافت میشود، تحقیقات ارزشمندی در حال جریان است.
الفبا و نوشتن، حدود ۳۴۰۰ سال قبل از میلاد در این منطقه اختراع شده و بدین ترتیب اگرچه دانشمندان دوره سارگون از این موضوع آگاه نبودند، اما تلاش میکردند تا با بهرهگیری از نمادهای نوشتاری جدید به نحو متفاوتی تاریخ بینالنهرین را تا ابد جاودانه سازند.
دکتر ورتینگتون دراینباره ادامه داد: «من نمیتوانم نظریهام را اثبات کنم، اما این نظریه هم برای دنباله پنج نمادی و هم برای دنباله سه نمادی صحیح از آب درمیآید. بهعلاوه، اینکه این نمادها میتوانند بهعنوان صورت فلکی فرهنگی مناسب مدنظر قرار بگیرند برایم بسیار جالب است. ازنظر من احتمال اینکه همهچیز اتفاقی و شانسی باشد، بسیار بعید است.»
تخصص دکتر ورتینگتون در زبانها و تمدنهای بینالنهرین باستان، ازجمله تمدن بابلیها، آشوریها و سومریهاست. این منطقه شامل عراق کنونی و بخشهایی از ایران، ترکیه و سوریه است و اغلب بهعنوان "مهد تمدن" شناخته میشود، جایی که شهرها و امپراتوریها متولد شده و داستان آن بخش بزرگی از تاریخ بشر است.
بینالنهرینیها عادت به شمردن در دستههای شصتتایی داشتند و به همین دلیل است که امروز، هر ساعت معادل ۶۰ دقیقه و هر دقیقه معادل ۶۰ ثانیه است. دکتر ورتینگتون در بخش پایانی صحبتهایش گفت: «حل معماها، یا دستکم تلاش برای حل آنها، سرگرمکننده است؛ اما مطالعات درباره بینالنهرین، درواقع تلاشی برای درک پیچیدگی جوامع انسانی و دستاوردهای فرهنگی است.»